Dünyada çok güzellik var canım
Ama kötülükler
Sağım solum sobe desem
Sobelenecekler hemen
Bu topraklar tabi
Benim suçum da
Şovenlerle ölmem
Mizantroplarla nefreti tadamam
Ölürüm de kendi kendime
Kendimden başka nefret edemem
Ağlasam pınar
Gülsem sınır ihlali
Yazıkmış memlekete
Memleket kılmışken beş parasız ahaliyi
Bin kere ölen insanın birini bilirken birde
İnanmışız ki farklıyız
Bir demet zincir ellerimizde
Ölüme giden yolun asfalt olmasını dilemek ne bileyim yarım kalan bir kitap ya da tamamlanmış bir hayat.. Çok karışmış kafam ki çoklaşmışız baya Bu vicdandan kaçıp koşacak arınmayan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder